Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Allium atroviolaceum & Jacobaea erucifolia

fotò
fotò
Pòrri-fèr(-vióulet)

Allium atroviolaceum

Amaryllidaceae Alliaceae

Autre noum : Porre-fèr(-vióulet).

Nom en français : Poireau des vignes violet-obscur.

Descripcioun :
Lou pòrri-fèr-vióulet es esta destria, d'un poun de vist boutani, i'a gaire. Èi proche dóu pòrri cultiva, Allium porrum, emé si lònguis estamino que sorton de la flour, pamens li tepalo soun pu courto (< 4,5 mm) e proun vióuleto, e sa cabosso a de 60 à 120 veno (lou pòrri cultiva n'a ges o mens que 5). Sèmblo proun tambèn au pòrri-fèr-bastard (qu'es un bastard entre lou pòrri-fèr-vióulet e lou pòrri-fèr) e au pòrri-fèr. Coumpara emé lou pòrri-fèr o lou pòrri-fèr-bastard.

Usanço :
A li mémis usanço que lou pòrri-fèr.

Port : Grando erbo
Taio : 60 à 120 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Allium
Famiho : Amaryllidaceae
Famiho classico : Alliaceae

Ordre : Asparagales

Coulour de la flour : Vióuleto
Petalo : 6
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 6 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 400 m
Aparado : Noun
Abriéu à juliet

Liò : Ermas - Camin - Champ - Vignarés
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Allium atroviolaceum auct. (= Allium porrum subsp. porrum L., 1753 )

fotò
fotò
Seniçoun(-di-fueio-de-rouqueto)

Jacobaea erucifolia

Asteraceae Compositae

Nom en français : Sénéçon à feuilles de roquette.

Descripcioun :
Aquéu seniçoun, proun coumun, que flouris en fin d'estiéu e dóu tèms de l'autouno, trachis dins lis ermas, en ribo de camin e de ribiero. Sa souco rebalo au sòu e fai de gròssi coulounìo. Se destrìo de l'erbo-de-sant-Jaume bonodi si fueio pelouso acabado pèr de dènt mai longo que larjo, si bratèio escartado e pièi sis akène pelous tambèn. Coumpara emé l'erbo-de-sant-Jaume que trachis souleto.

Usanço :
Coume sa cousino, l'erbo-de-sant-Jaume, lou seniçoun-di-fueio-de-rouqueto es uno planto empouisounanto, mai avèn pas trop d'entresigne. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Grando erbo
Taio : 40 à 150 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Jacobaea
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Senecioneae

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 12 à 15 mm
Flourido : Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun

Liò : Ermas - Champ - Ribiero - Camin
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Jacobaea erucifolia (L.) P.Gaertn., B.Mey. & Scherb., 1801 (= Senecio erucifolius L., 1755 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
RR
CCC
CCC
C
CC
C
C

Allium atroviolaceum & Jacobaea erucifolia

R
RR
R
R
R
ges
ges
ges

Coumpara Pòrri-fèr(-vióulet) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Seniçoun(-di-fueio-de-rouqueto) emé uno autro planto

fotò